„Jarocin. Po co wolność” w lipcu na kanale National Geographic
Zobacz zamkniętą w obrazach i dźwiękach ponadczterdziestoletnią historię Festiwalu w Jarocinie. Przeplatana jest ona tekstami piosenek i niezwykłymi opowieściami bohaterów, którzy byli, widzieli i doświadczyli. To prawdziwe archiwum polskiej muzyki rozrywkowej. Czarno-białe archiwalne i nieznane obrazy na taśmie 16mm oraz amatorskie nagrania, które w niesamowity sposób uchwyciły chwilę, ogląda się jak odległy sen. Co o festiwalu mówią dziś muzycy, którzy występowali na nim przed laty? Jak oceniają reaktywację imprezy? Na te pytania odpowie dokument „Jarocin. Po co wolność”.
Jarocin był wtedy takim małym projektem społeczeństwa. Takiego normalnego, jakim powinna być Polska. Wszędzie. W każdym miasteczku, w każdym mieście. Ludzie, którzy zauważyli się nawzajem i próbowali razem przeżyć” – POWIEDZIAŁ MAREK PIEKARCZYK, LIDER ZESPOŁU TSA W DOKUMENCIE „JAROCIN. PO CO WOLNOŚĆ”
Przeżyj festiwal w Jarocinie wraz z tymi, którzy uczestniczyli w nim w czasach największej świetności. W pełnometrażowym dokumencie „Jarocin. Po co wolność” o barwnej historii słynnego święta rocka opowiadają organizatorzy, a także gwiazdy, które niejednokrotnie właśnie w Jarocinie rozpoczynały swą muzyczną karierę.
Autorzy dokumentu, Leszek Gnoiński i Marek Gajczak, sięgają do początku lat 70., kiedy w mieście odbywał się przegląd debiutów – Wielkopolskie Rytmy Młodych. Widzowie mają też okazję skonfrontować rzeczywistość ostatnich lat PRL-u ze współczesnym kapitalizmem, a także te same utwory wykonywane na scenie przed laty i dziś. Pomaga to zrozumieć, jakie zmiany zaszły w muzyce rockowej przez ostatnie dekady. Występujący niegdyś w Jarocinie artyści opowiadają o przyczynach punkowego zrywu, niedogodnościach, z jakimi musieli się mierzyć w czasach PRL, oraz wpływie, jaki ich muzyka miała na młodych Polaków.
W dokumencie ukazywana jest zarówno kulturotwórcza rola festiwalu, jaki i niechlubne karty z jego historii – Krzysztof „Grabaż” Grabowski, Kazik Staszewski oraz Olaf Deriglasoff opowiadają o obecnej na Jarocinie cenzurze. Wśród rozmówców znaleźli się także m.in. Marek Piekarczyk, Muniek Staszczyk i Jurek Owsiak. Wypowiadający się w produkcji muzycy, z dużym dystansem odnoszą się do swojego wpływu na społeczne i polityczne losy kraju. Mówią też o reaktywacji imprezy po latach i jej nostalgicznym charakterze. Film pokazuje paradoks festiwalu, którego największe problemy zaczęły się już po 1989 roku, gdy w wyniku zamieszek pomiędzy publicznością a ochroniarzami, impreza została zamknięta na następne dziewięć lat.
