Laurence Favre na Dafilms
Pracując głównie z filmem analogowym, Laurence Favre bada granice obecności i nieobecności, wplatając krajobrazy, elementy natury i ulotne spotkania w poetyckie rozważania na temat transformacji i zaniku.
Opierając się pokusie prostego dokumentowania, Favre przekształca każdy film w aktywny dialog ze światem, w którym erozja, spalanie i rozkład jawią się jako żywe, filmowe procesy.
W ostatniej części trylogii Corpus Animale szwajcarska autorka ponownie kieruje obiektyw na świat żywych istot, wsłuchując się w jego faktury i rytmy, zamiast je wyjaśniać. Bez słów i narracji Zerzura (2024) staje się zmysłową medytacją nad niewidzialnymi siłami świata ponadludzkiego.
Laurence Favre
Dostępne dla subskrybentów
Jak postrzegamy naturę? Czy jest to coś, co jest nam, ludziom, obce? A może wszyscy jesteśmy częścią sieci, w której nie ma centrum ani peryferii? Czy zbiór dźwięków i obrazów może skłonić nas do postrzegania natury jako żywej, świadomej i obdarzonej sprawczością?
In Loving Memory of the Future
Laurence Favre
Dostępne dla subskrybentów, Światowy dokument
Archiwalny materiał ze wspólnego weekendu na plaży przywołuje dźwięk odległych wspomnień: zespoły rockowe, poczucie beztroski i wolności… To lata 50. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Teraz starzejący się protagoniści dzielą swoje wspomnienia i przemyślenia na temat młodości i tego, jakie wciąż ewokuje emocje. To esej na temat pamięci i (nie)prawdy obrazów.
Laurence Favre
Dostępne dla subskrybentów, Światowy dokument
Poza majestatycznym wyglądem, pojedyncze elementy ujawniają kruchość lodowca. Obiekty przekształcające się poprzez topnienie są świadkami przemijającej obecności ludzkości, pozostawiając ślady i blizny. Niekończące się odgłosy zapadających się bloków lodu pod ciężarem kamieni nieustannie ujawniają symptomy ewidentnego upadku. Ten krajobraz, który początkowo wydawał się nieruchomy, wydaje się stale zmieniać. A jednak w napięciu to wspaniałe i przerażające ciało z lodu i kamieni stoi, imponujące, stawiające opór.
Laurence Favre
Dostępne dla subskrybentów
Szwajcarska misjonarka wyjeżdża do Republiki Południowej Afryki pod koniec lat 40. XX wieku. Przez 25 lat dokumentuje codzienne życie i oficjalne wydarzenia: pracę i święta, rocznice, wspólne chwile. Lata mijają, a zdjęcia są przechowywane w pudełku, niosąc ze sobą podwójną pamięć – indywidualną i zbiorową. Osobiste spojrzenie na świat, ukazujące zarówno lokalne i fragmentaryczne świadectwo, jak i – w szerszym ujęciu – życie w stacji misyjnej w sercu kraju ogarniętego segregacją rasową. Poprzez dialog między słowami a obrazami film dekonstruuje punkt widzenia filmowców, tworząc subiektywny portret.
foto, źródlo. Dafilms
