O!Lśnienia – Nagrody Kulturalne Onetu i Miasta Kraków – rusza głosowanie internautów

Ruszyło głosowanie w plebiscycie O!Lśnienia – Nagrody Kulturalne Onetu i Miasta Kraków. Nominacje dla artystów za 2019 rok poznaliśmy 14 lutego w programie Katarzyny Janowskiej „Rezerwacja”. Plebiscyt trwa do 9 marca. Zwycięzcy zostaną ogłoszeni podczas uroczystej gali, która 13 marca odbędzie się w Centrum Kongresowym ICE Kraków i będzie transmitowana w Onecie.

 

 

 

 

O wynikach zadecydują internauci, którzy do północy 9 marca na stronie www.olsnienia.onet.pl mogą oddać głos w siedmiu kategoriach konkursowych: Film, Literatura, Sztuki wizualne, Muzyka popularna, Muzyka klasyczna i jazz, Teatr oraz Serial. Nagrody zostaną przyznane za najciekawsze artystyczne wydarzenia 2019 roku.

Do nagród O!Lśnienia są nominowani polscy artyści, których dzieła zostały wydane lub wyprodukowane w ubiegłym roku w Polsce, lub którzy odnieśli spektakularny, międzynarodowy sukces. Nominacje mogą otrzymać też twórcy zagraniczni, pracujący z polskimi artystami. Listę nominowanych, na podstawie rekomendacji krytyków, przygotowała wraz z Katarzyną Janowską redakcja Onet Kultura.

Zwycięzców poznamy 13 marca o godz. 20.00 podczas transmisji gali na www.onet.pl. Wręczenie nagród odbędzie się w Centrum Kongresowym ICE Kraków.

Współorganizatorami O!Lśnień są: Miasto Kraków, Krakowskie Biuro Festiwalowe i Centrum Kongresowe ICE Kraków, partnerem sztuk wizualnych jest Dom Aukcyjny Polswiss Art., a patronem medialnym „Vogue”.

Nominowani w plebiscycie O!Lśnienia – Nagrody Kulturalne Onetu

Literatura

Mikołaj Łoziński, „Stramer” (Wydawnictwo Literackie)

Za ciepło i humor rodzinnej żydowskiej historii z międzywojennego Tarnowa i przypomnienie świata sprzed Zagłady. Piękna i mądra opowieść, która wzrusza i zwraca pamięć.

Łukasz Orbitowski, „Kult” (Świat Książki)

Za czułą, pozbawioną dydaktyzmu, gawędę o polskiej religijności, ze wszystkimi jej fantasmagoriami i nielogicznościami. Świetny portret ludzi tkniętych „palącą potrzebą cudowności”.

Barbara Saudrska, „Mapa” (Nisza)

Za debiut imponujący dojrzałością języka, umiejętnością montażu wątków i postaci z różnych epok. Autorka misternie wplata w tę układankę motyw zła i zadaje fundamentalne pytania.

Film

Jacek Borcuch, „Słodki koniec dnia” (Next Film)

Za filmowy esej o europejskich wartościach, danie szansy Krystynie Jandzie na niebanalną kreację po latach nieobecności na wielkim ekranie. Oraz piękny, dzięki obrazom i muzyce, portret starej Europy.

Jan Komasa i Bartosz Bielenia, „Boże ciało” (Kino Świat)

Za przykład doskonałej artystycznej współpracy, dzięki której kolejne pokolenie polskich twórców mają szansę na najważniejsze światowe laury.

Bartosz Kruhlik, „Supernova” (Forum Film)

Za wybuchowy debiut, trzymający w napięciu od pierwszej do ostatniej sceny, precyzyjny scenariusz i wprowadzenie na duży ekran nowych aktorskich talentów. 

Seriale

Tomasz Bagiński wraz ze współtwórcami serialu „Wiedźmin” (Netflix)

Za determinację i twórczą pasję, które sprawiły, że serialowa adaptacja kultowej sagi o wiedźminie autorstwa Andrzeja Sapkowskiego podbiła serca milionów widzów na świecie.

Agnieszka Grochowska i Małgorzata Kożuchowska, „Motyw” (TVN)

Za sensualne, nieoczywiste role i aktorski magnetyzm. Za kreacje w serialu, który wyłamuje się schematom.

Leszek Lichota i Aleksandra Popławska, „Wataha”, sezon 3. (HBO)

Za zbudowanie wciągającej relacji między bohaterami opowieści, przy jednoczesnym zachowaniu ekranowej autonomii i wyrazistości postaci.  

Muzyka popularna

Król, „Nieumiarkowania” (ART2 Music / Agora)

Za przebojowy i stylowy album oraz artystyczną konsekwencję. Językowe zabawy oraz refleksyjność tekstów podniosły poprzeczkę na polskim rynku muzycznym.

Dawid Podsiadło i Taco Hemingway, koncert na PGE Narodowym (East Eventz)

Za koncert, który był spektaklem muzycznym i zarazem manifestacją odpowiedzialności za nasze dziś i jutro.

Za duet, który zelektryzował fanów w całej Polsce.

Natalia Przybysz, „Jak malować ogień” (Kayax)

Za nieustającą świeżość, poruszające, osobiste teksty, autorskie brzmienie i ekologicznie wyprodukowaną winylową płytę, czyli zgodność wyznawanych zasad z działaniem.

Muzyka klasyczna i jazz

Leszek Możdżer, „Ikar. Legenda Mietka Kosza” (Agora)

Za muzyczną archeologię, dzięki której udało się odtworzyć muzykę Mieczysława Kosza, wirtuozerską interpretację i muzyczne wariacje, które stały się jednym z bohaterów filmu Macieja Pieprzycy.

Małgorzata Walewska, Unknown, I Live With You” (DUX Recorings). 

Za otwartość na operowe eksperymenty, udział w unikalnym projekcie operowym i płytowym kompozytorki Katarzyny Głowickiej, która stworzyła operę do tekstów afgańskich poetek, opowiadających o wykluczeniu, izolacji, przemocy.

Agata Zubel, Andrzej Bauer, Cezary Duchnowski, „E-Śpiewnik” (Anaklasis, PWM)

Za śmiałą interpretację pieśni Moniuszki, nadanie dawnym tekstom i muzyce nowego brzmienia i życia.

Teatr

Grzegorz Jarzyna, „Inni ludzie” (TR Warszawa)

Za zaskakującą, teledyskową adaptację prozy Doroty Masłowskiej. Spektakl świetnie wykorzystuje środki filmowe, teatralne i muzyczne, a doskonale użyte multimedia są jednym z filarów spektaklu.

Maja Kleczewska, „Hamlet” (Teatr Polski w Poznaniu)

Za spektakl-wydarzenie, wielkie polsko-ukraińskie widowisko, w którym Stara Rzeźnia w Poznaniu zamienia się w zamek Elsynor. To klasyczne i innowacyjne przedstawienie zarazem, łączy tekst Szekspira z nerwem współczesności.

Krystian Lupa, „Capri – wyspa uciekinierów” (Teatr Powszechny w Warszawie)

Za inscenizację dzieła, tragicznego i ironicznego zarazem, będącego rozprawą z demonami XX wieku, przestrogą przed ich powrotem oraz próbą stworzenia ocalającej wizji sztuki i człowieczeństwa.

Sztuki wizualne

Andrzej Betlej i zespół Muzeum Narodowego w Krakowie

Za doprowadzenie do otwarcia Muzeum Książąt Czartoryskich oraz wystawy: „Wajda” i „Idzie Młodość! I Grupa Krakowska”, które zyskały uznanie krytyków i widzów.

Alicja Knast i Szymon Kobylarz, „Zajawka. Śląski hip-hop 1993-2003” (Muzeum Śląskie w Katowicach)

Alicja Knast za inspiracje dla wystaw w MŚ w ostatnich pięciu latach, w tym wystawy “Zajawka”. Szymon Kobylarz, jako kurator wystawy, przypomniał, jakim fenomenem w polskiej kulturze jest hip-hop, zaangażował też mieszkańców Śląska (jednej z kolebek hip-hopu) we współtworzenie wystawy.

Daniel Rycharski, „Strachy” (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie)

Za niezwykle śmiałe podejście i redefinicję chrześcijaństwa, nowy głos w dyskusji o wartościach w sztuce oraz próbę artystycznego wprowadzenia społeczności LGBT+ do polskiego Kościoła katolickiego.